SHORT OJEMUSIC
CUTS
After Crying - Show
Jaar: 2003 Duur: 72:09
Label: Periferic Records
Door: JProg (9-03) Score:
Na zes jaar is er eindelijk een nieuw After Crying album. Het is geen eenvoudig werkstuk geworden en het heeft enige draaibeurten nodig om wortel te schieten. Veel wisselingen en variaties. De band heeft een gemoderniseerd geluid gekregen maar breekt niet met het verleden. Topwerk met conceptneigingen.
Anathema – A Natural Disaster
Jaar: 2003 Duur: 55:23
Label: Music for Nations
Door: JProg (11-03) Score:
Anathema heeft met 'A Natural Disaster' een hoogtepunt bereikt. De stemming blijft somber, maar de songs zijn evenwichtiger en meer dan ooit in balans. Toepasselijk op de mooie track 'Balance' met als persoonlijke uitschieter 'Flying'. Misschien had het afsluitende 'Violance' iets korter kunnen zijn dan de tien minuten die het nu duurt, de uitloop zal niet iedereen even boeiend vinden. De cd is verkrijgbaar als limited digipack.
Ian Anderson - Rupi's Dance
Jaar: 2003 Duur: 55:50
Label: RandM Records
Door: JProg (9-03) Score:
Het vierde solo album van Jethro Tull's Ian Anderson biedt prachtige door de dwarsfluit gedomineerde songs. Het is muzikaal en tekstueel op hoog niveau en na wat keren beluisteren vallen steeds meer nuances op. Een groeicd dus. Een meer klassieke Tull met een minder harde rand.
Arena - Contagium
Jaar: 2003 Duur: 23:35
Label: Verglas
Door: JProg (2-04) Score:
De trilogie is voltooid. Naast het Contagion album en het eerder verschenen Contagious is er nu de Contagium cd met vier nummers, waaronder een remix van Salamander en een uitgebreid multimediagedeelte. En wat voor drie nieuwe songs. Een schitterende opener 'On the Edge of Despair' maakt al direct duidelijk dat hier geen minder werk gebracht worden. Een excellerend Arena vervolgt met het wonderschone 'The March of Time'. Het instrumentale 'Confrontation' en een dance-remix in Arena-stijl van 'Salamander' sluit de cd na bijna 24 minuten veel te snel af. De multimediale toegift is heel onderhoudend. De mastertracklist en de plaats van de Contagious en Contagium nummers in de Contagion sage staan er eveneens op plus 'On the Edge of Despair' en 'The March of Time' gezongen door John Mitchell. Het haalt, zoals verwacht, niet bij de originelen door Rob Sowden.
In plaats van Contagion als dubbel-cd uit te brengen is deze werkwijze met een tweetal vervolg cd's zeker een originele vondst. Het is wel een stuk duurder, want opgeteld komt het zo toch op ruim €35. Het wachten op de opvolger van Contagion, ergens in 2005?, wordt er enigszins door verkort.
En de uitsparingen in de digipack van Contagion waren een aardig idee maar zo werkt het niet.
Arena - Contagious
Jaar: 2003 Duur: 21:15
Label: Verglas
Door: JProg (9-03) Score:
Een aanvulling op het fameuze Contagion album. De cd bevat restmateriaal van de opnamesessies van dit album in de vorm van een vijftal songs. Vooral de twee niet instrumentale tracks, 'The Hour Glass' en 'I Spy' zijn op Contagion niveau. De cd bevat ook nog een multimediagedeelte. Voor de fans een niet te missen uitgave maar wel relatief prijzig (ongeveer € 10).
Arena - Live & Life
Jaar: 2004 Duur: 46:06 en 65:08
Label: Verglas Bandsite: Arena World
Door: JProg (11-04) Score:
De Contagion tour heeft, na het eerdere live-album ‘Breakfast at Biarritz', een schitterende live-dubbelaar opgeleverd. Op cd 1 een verkorte ‘Contagion' en op cd 2 ouder werk. Enige overlap met de ‘Biarritz-sessie' is er wel, maar Arena groeit met het jaar en de uitvoeringen worden alleen maar beter. Dit geldt in bijzondere mate voor John Mitchell. Wat is die als gitarist gegroeid en hij speelt ontketend de sterren van de hemel. De geluidskwaliteit is perfect, het album heeft een mooie ‘tracklist' en de band is in vorm, dus wat wil je nog meer. Het leven zou voor mij zonder Arena een stuk minder mooi zijn, maar als je geen liefhebber bent van deze muziek zal je het door deze cd's niet worden. Ook als ‘limited box' met een dvd van ruim veertig minuten, bevattend een documentaire over de band, verkrijgbaar.
Arti & Mestieri - Murales
Jaar: 2001 Duur: 62:37
Label: Electromantic Music Art
Door: JProg (12-03) Score:
Murales is het 2001 album van Arti & Mestieri, de legendarische band uit Italië die al heel lang muziek maakt. Hun meesterwerk 'Tilt' stamt uit 1974. Op dit album met Furio Chirico (drums en percussie), Marco Cimino (keyboards), Beppe Crovella (piano, keyboards, hammond en bandoneon), Marco Gallesi (bas), Gigi Venegoni (gitaar) en Corrado Trabuio (viool) worden allerlij stijlen opgevoerd. Progressieve muziek die zowel symfonische als jazz paden verkent en steeds weer het avontuur zoekt. De drummer, Furio Chirico, is een geweldenaar in de stijl van Bruford en Bozzio en zorgt ervoor dat men niet te overmoedig de weg kwijtraakt.
Tomas Bodin - Sonic Boulevard
Jaar: 2003 Duur: 64:24
Label: InsideOut
Door: JProg (9-03) Score:
Een prachtige digipack met Bodin op zijn best. De jazzy invalshoek van Bodin heeft een schitterend gevarieerd album opgeleverd. Het is beslist geen Flower Kings uitstapje maar bevat wel hier en daar momenten van herkenning. Deze cd blijft lang in en nabij de cd-speler.
Jean Pascal Boffo - 8 (Infini)
Jaar: 2004 Duur: 55:55
Label: Musea Site: JPBoffo
Door: JProg (10-04) Score:
Naast zijn activiteiten in de band Alifair, zijn voornaamste muzikale bezigheid op dit moment, maakt Jean Pascal Boffo nog steeds soloalbums. Op zijn nieuwste cd, getiteld ‘8', doet hij dit keer alles zelf. “Guitars, sequences, keyboards, sampler and loops”, zoals het fraaie digipack vermeldt, worden toegepast in zoals altijd opmerkelijke composities en zorgen voor twaalf prachtige muzikale kunstwerkjes. Boffo's muziek blijft moeilijk te plaatsen, de aanduiding Art Rock ligt nabij. Hij is en blijft een meester in dit genre en onderscheidt zich naast zijn vakmanschap door de typische sfeer die zijn muziek immer heeft. Voor mensen met, zoals hij zelf zegt, “opened ears to understand and discover this strange music”.
Enchant - Live at Last
Jaar: 2004 Duur: 72:39 en 78:59
Label: InsideOut Bandsite: Enchant
Door: JProg (10-04) Score:
Na zes studioalbums heeft Enchant een dubbel live-cd uitgebracht met de weinig originele titel ‘Live at Last'. Het probleem met Enchant is altijd de eenvormigheid van de songs geweest, waarschijnlijk ook door de in meerdere opzichten constante factor, de zang van gezichtsbepaler Ted Leonard. De band kan de nummers nog wel uit elkaar houden en speelt er drieëntwintig van de ongeveer vijfenzeventig die ze tot nu toe gemaakt hebben. Ze doen dit uiterst vakkundig met een perfecte sound en een excellerende gitarist/songwriter Doug Ott. "Live" kunnen ze het, dat is zeker, en het geeft de songs een ander accent, spontaner, gevarieerder en levendiger dan de studiouitvoeringen. Het optreden vond waarschijnlijk niet voor een erg groot publiek plaats, hoewel de uitstekend op dreef zijnde Ted Leonard op een typisch Amerikaanse/Canadese manier doet als of dat wel zo was. De dubbelaar geeft een fraaie doorsnee van het werk van een hele goede band en is zowel voor de fan als minder bekende met de muziek van Enchant een verantwoorde aanschaf. Het concert is ook als dubbel-dvd verkrijgbaar.
Klik voor JProg's review van 'Tug of War'
Galleon – From Land to Ocean
Jaar: 2003 Duur 58:52 en 52:07
Label: Progress Records
Door: JProg (11-03) Score:Max Score
Galleon levert met dit werkstuk voor het eerst een dubbel-cd. Er is een aantal jaren aan gewerkt en de tekst heeft de omvang van een linksgeoriënteerd maatschappijkritisch boek. De eerste cd bevat zeven songs met het typische Galleon-geluid, maar men weet toch weer veel varianten te bedenken. Pettersson/Larsson zijn een prachtig toetsen/gitaarkoppel als vanouds gesteund door de ritmesectie van de broers Fors. De tweede cd bevat maar één track 'The Ocean' maar deze duurt wel ruim 50 minuten. Het laat Galleon op zijn best horen en het is volop smullen voor de symfo-prog liefhebber zonder een moment verveling.
Godspeed you Black Emperor! - Yenqui U.X.O.
Jaar: 2002 Duur: 75:00
Label: Constellation Records Bandsite: Godspeed
Door: JProg (1-05) Score:
Godspeed you Black Emperor! is een politiek links georiënteerd collectief uit Canada dat zich onder geen beding commercieel laat uitbuiten. De band kent een wisselende samenstelling en maakt gebruik van synthesizers, gitaren, bas, cello, viool e.d. waarmee een zeer indringende en vooral sombere, ambient-achtige muziek wordt gemaakt. Een band met een boodschap voor wie het horen wil en wie verdragen kan om feilloos over muzikale toppen, door rustige dalen en langs peilloze diepten te worden geleid en waarbij wel eens tegen een geluidsmuur opgelopen wordt. Indien het muzikale avontuur lokt is hier een kans.
Shaun Guerin - The Epic Quality of Life
Jaar: 2003 Duur: 52:20
Label: ClearlightMusic Labelsite: ClearlightMusic
Door: JProg (12-04) Score:
Shaun Guerin zal het bij twee soloalbums moeten laten. Hij is recent veel te vroeg en plotseling overleden. Dit finale werkstuk in fraai Whitehead Genesis digipack omhulsel draagt de in dit licht wrange titel ‘The Epic Quality of Life'. De muziek kan ingedeeld worden in de stijl Genesis, waarbij een frisse eigen inbreng het album bijzonder maakt. Zijn stemgeluid is dicht bij dat van Peter Gabriel en naast diverse instrumenten beroert hij de drumkit bijgestaan door John Thomas, gitaar, Matt Brown, toetsen (o.a. mellotron) en Dan Shapiro, bas. Buiten zijn solobezigheden was hij actief in de Genesis Tribute Band ‘Cinema Show'. Speciale aandacht voor track vier, ‘Monsters in my Room', met het keyboardloopje van het jaar. De cd slaat qua songs en emotie ‘The Watch' nipt.
H - Ice Cream Genius
Jaar: 1997 Duur: 47:46
Label: Castle
Door: JProg (9-03) Score:
Het solo uitstapje van de zanger van Marillion, één van de progressiefste rockbands van de afgelopen decennia. Met dit album laat Steve Hogarth nog eens horen wat een geweldige zanger hij is en dat hij ook goede songs kan schrijven. Een onderschat album.
IQ - Dark Matter
Jaar: 2004 Duur: 52:20
Label: Giant Electric Pea
Door: JProg (6-04) Score:
De opvolger van het in 2000 uitgebrachte ‘The Seventh House' biedt bij de eerste beluistering niet direct vernieuwende klanken. Het is een degelijk werkstuk welke pas na meerdere draaibeurten zijn details loslaat. De waardering is bij mij van 'goed' vrij snel naar 'uitstekend' gegaan. Vooral het wat dominantere toetsenwerk van Martin Orford valt op en bevalt uitstekend, maar de gitaar van Michael Holmes krijgt daarnaast voldoende ruimte. De bekende muzikale kenmerken van IQ zijn ruimschoots aanwezig. Daarbij gevoegd talloze kleine muzikale vondsten die er mede voor zorgen dat de cd vaak de speler in gaat. Het album bevat maar vijf nummers. Dus allen lang met als uitschieter ‘Harvest of Souls', ruim vierentwintig minuten, de langste IQ track ooit. Het schijnt een anti-America song, “The World is lost but loves America”, te zijn, maar de tekst is, zoals vaker bij IQ alias Nicholls, onnavolgbaar. Maar ook Peter Nicholls zelf schijnt regelmatig moeite te hebben zijn songteksten nog te begrijpen. Het nummer brengt de luisteraar via zes prachtige muzikale thema's naar een wat teleurstellend slotakkoord. Dat lijkt wel erg op voorgaand werk, waardoor nipt de vijfde OJEMusic bal gemist wordt.
Isildurs Bane - Mind Vol. 3
Jaar: 2003 Duur: 72:23
label: Ataraxia
Door: JProg (9-03) Score:
Waren de verwachtingen wat te hoog gespannen maar Mind vol 3 wil niet snel op gang komen. Misschien wordt het veroorzaakt door de samenwerking met een akoestisch kamerorkest uit Italië, het Metamorfosi Trio. Het spettert minder dan gewoonlijk.
Isildurs Bane - Mind Vol. 4: Pass
Jaar: 2003 Duur: 56:34
Label: Ataraxia Productions
Door: H.'JoJo' de V. (3-04) Score:
Toen ik ‘Mind Volume 4: Pass' van het Zweedse Isildurs Bane deze week wederom in zijn geheel draaide was ik na de laatste tonen perplex. De eerdere luisterbeurten hadden hun voorbereidende werk gedaan en nu viel alles op zijn plaats. Ik heb enige seconden - of waren het minuten? - voor mij uit zitten staren. En vervolgens schoten mij allerlei gedachten door het verrukte hoofd: “hoe indrukwekkend”, “een monument voor de progressieve muziek” en “wat ben je bevoorrecht als je zoiets kan maken”. Eigenlijk zou ik nu met wat afsluitende woorden kunnen afronden. De lezer zou reeds voldoende weten om naar de winkel te snellen. Maar laat ik er voor de vorm toch nog enkele maar in wezen overbodige woorden aan toevoegen in de review.Klik voor de uitgebreide review
Jethro Tull - Christmas Album
Jaar: 2003 Duur: 62:16
Label: RandM Records
Door: JProg (12-03) Score:
Jethro Tull heeft in de persoon van Ian Anderson altijd iets met kerstmis gehad. Een geweldige kerst-evergreen voor progressieven is 'A Christmas Song', op dit album uiteraard aanwezig, waar flink uitgehaald wordt naar de verdorven tendensen bij de viering van het kerstfeest. Maar nu hoeven we niet langer op kerstavond de cd-diskjockey te spelen om Tull’s kerstliedjes te beluisteren. 'Jack Frost' and 'The Hooded Crow', 'Weathercock' en 'Ring Out Solstice Bells', oude nummers van o.a. 'Heavy Horses' en 'A Christmas Song' zijn opnieuw opgenomen en aangevuld met negen "nieuwe" Jethro Tull songs en twee traditionals. Het geheel wordt met een alternatieve uitvoering van Bourée gecompleteerd. Een zeer aangenaam album in Jethro Tull’s "folk/acoustical rock style" waarbij een verantwoorde kerstviering is verzekerd. En het blijft daarna ook geschikt voor andere momenten.
Kaipa - Keyholder
Jaar: 2003 Duur: 78:15
Label: Inside Out
Door: JProg (9-03) Score:
Het 2003 album van Kaipa. De band rond Hans Lundin levert met het achtste album sinds 1980 een mooie cd af. Roine Stolt doet ook weer mee. Bepalend zijn mede de goede zang van Ritual zanger Patrik Lundström en zangeres Aleena. Mooie uitgesponnen tracks welke de luisteraar trakteren op hoogstaande progrock uit de Zweedse school.
Klik voor H.'JoJo' de V. 's uitgebreide review
Karmakanic - Wheel of live
Jaar: xxxx Duur: 65:38
Label: Regain Records
Door: JProg (9-04) Score:
Flower Kings basspeler Jonas Reingold houdt er al enkele jaren een hobbybandje op na waarin hij zijn voorliefde voor de vier dikke snaren naar hartelust kan uitleven. Op het tweede album van Karmakanic heeft hij wederom Goran Edman als zingende medegezichtsbepaler, naast vriend Zoltan Csórsz op drums en Krister Jonzon als bovengemiddelde gitarist. Incidentele gastrollen voor o.a. Roine Stolt en Tomas Bodin maken het een compleet side-project van de FK. Een aantal van de acht nummers, bijvoorbeeld de opener 'Masterplan pt1' (14:39), 'At the Speed of Light' (6:28) en 'Where the Earth meets the Sky' (12:59), doen dan ook aan genoemde band denken, hoewel de uitstekende zang van Edman en het nadrukkelijkere, regelmatig uitbundige basspel van Reingold de songs een ander gezicht geven. De meest afwijkende track, de vierde song 'Do u Tango', bevalt mij helemaal niet ondanks de zeer inventieve compositie. Te Zuid-Amerikaans en een maf thema. Maar de volgende songs maken het weer goed. O.a. een prachtig bas/gitaar/drums werkje 'Hindby', het zeer gevarieerde 'Wheel of live' met een meer poppy inslag en de mooie afsluiter 'Masterplan pt 2' zorgen voor prima progrock met sterke referenties aan de Flower Kings en Transatlantic.
Liquid Scarlet - Liquid Scarlet
Jaar: 2004 Duur: 52:46
Label: Progress Records
Door: JProg (6-04) Score:
Een aangename verrassing van 2004 is de nieuwe Zweedse band Liquid Scarlet. Twintigers die progressieve rock spelen in de stijl van Anekdoten, Landberk en Änglagärd. Maar ze weten er een op een originele manier iets eigens aan toe te voegen waardoor een heel fris en nieuw geluid ontstaat. De zang lijkt in aanvang wat onvast, even wennen, maar na een aantal draaibeurten blijkt het een geweldige schijf te zijn. De golven keyboards die de weg gewezen worden door heftige gitaarrifs zijn geweldig en regelmatig vallen seventiessferen uit verschillend proghoeken op. Vooral de ingetogener nummers blinken uit door veel sfeer en emotie.
Magnum - Brand new Morning
Jaar: 2004 Duur: 55:25
Label: SPV
Door: JProg (9-04) Score:
Magnum heeft met ‘Brand New Morning' een uitstekende opvolger van het uit 2002 stammende ‘Breath of live'. Het duo Clarkin-Catley heeft de line-up van dit album weten voort te zetten en de “Pomp Rock” van de band wordt direct overtuigend neergezet door de opener en titeltrack. Maar ook het vervolg mag er zijn en na al ruim 25 jaar actief te zijn hebben de heren er nog steeds zin in. Het heeft weinig met progressieve muziek te maken, dat heeft het waarschijnlijk ook nooit gehad en is ook nooit de bedoeling geweest. Maar het is niet al te ver weg van de progrock en het zal de meeste liefhebbers hiervan wel goed bevallen. Je moet regelmatig door het tekstmateriaal, veel ‘Love, last Goodbyes, hard Roads and Times to come together', heenbijten, maar dat is nooit Magnum's sterkste kant geweest. Vakmensen zijn en blijven het, goed componeren en het spelen van Magnum-muziek zullen ze nooit verleren.
Mojave 3 - Spoon and Rafter
Jaar: 2003 Duur: 51:03
Label: 4AD
Door: JProg (1-04) Score:
Liefhebbers van wat steviger werk kunnen het nieuwe album van Mojave 3, 'Spoon and Rafter', beter links laten liggen. Dit werkstuk valt meer in de categorie droompop of, indien aanwezig, hangmatmuziek. De tien tracks refereren aan een scala artiesten, van Beatles tot Neil Young en van Dylan tot Drake, hoewel het stempel “British folk” ook veelvuldig geplakt wordt.
Maar let wel op, het is en blijft dromen, luieren en slenteren. Maar dat is regelmatig heel aangenaam.
Klik voor JProg's uitgebreide review
Museo Rosenbach - Exit
Jaar: 2000 Duur: 46:43
Label: Carisch
Door: JProg (12-03) Score:
Museo Rosenbach is bekend door Zarathustra, een alom bejubeld meesterwerk uit 1974. De band kan niet bogen op een grote "output". Naast een Live cd uit 1972 en een "rare and unreleased" cd uit 1992 met opnames van begin 70 is pas na 26 jaar een opvolger 'Exit' verschenen. Van de oorspronkelijke bezetting zijn alleen de drummer en bassist nog over. De mellotron doet het gelukkig ook nog en de nieuwe toetsenisten weten er als vanouds mee om te gaan.
Hoewel Exit een moderner geluid heeft dan Zarathustra is de mellotron opvallend mooi in de nieuwe songs geïntegreerd.
Het gitaarwerk wordt er vakkundig bij ingevuld en de nieuwe zanger is klasse. Het resultaat is tien afwisselende songs met geweldige momenten met als hoogtepunten 'Tuareg / Abbandonati' en 'Re Del Circo'.
Klik voor JProg's uitgebreide review
OSI - Office of Strategic Influence
Jaar: 2003 Duur: 47:35
Label: InsideOut
Door: OProg (9-03) Score:
Nieuw project op Inside-Out met onder andere Mike Portnoy en Kevin Moore. Technisch zeer knappe muziek zonder dat het onder de noemer lineair technocratisch geneuzel valt. Gewoon sterke nummers dus met zang van Moore. Ook Steve Wilson van Porcupine Tree doet op één nummer nog verdienstelijk mee . Topper uit 2003!
Ozric Tentacles - Live at the Pongmasters Ball
Jaar: 2002 Duur: CD 69:58 en 46:51 DVD 2:45:00
Label: Snapper Music
Door: JProg (2-04) Score:
Het album is verkrijgbaar als dubbel-cd of dvd. De tracklist is exact dezelfde maar de dvd biedt naast een 5.1 geluid het fantastisch schouwspel van een spacerockband in 2002. De interactie met het publiek is uniek, de molenwiekende fluitspeler John alias Champignon is niet van deze wereld, de onverstoorbare gitaarorgies van Ed onnavolgbaar evenals de keyboards van Seaweed. De pompende baslijnen van Zia laten alle ruimte voor de stuwende drums van nieuweling Schoo. Het camerawerk is heel boeiend en de drie enorme filmschermen op het toneel toveren de sfeer die je verwacht. Trance, dance, space, de Ozric Tentacles maken er een trip van die de band uniek maakt.
Alle bekende O.T. nummers komen langs zoals 'Oddentity, Erpland, Pixel Dream, Myriapod, It's a Hup Ho World, Pyramidion, Dissolution' en 'The Throbbe' om er enkele te noemen. Als toegift staat er op de dvd nog een documentaire van veertig minuten over de band.
Een kritiekpunt op de dvd is het geluid van het fluitspel dat wel wat prominenter in de 5.1 mix had gekund. Regelmatig zie je Champignon John alleen maar spelen zonder dat je hem hoort. Het heeft mij zelfs mijn installatie doen onderzoeken op een goede werking!
Pilgrym - Pilgrimage
Jaar: 2004 Duur: 42:53 (54:59 incl. bonustracks)
Label: Transubstans records
Door: JProg (9-04) Score:
De nieuwe Engelse band Pilgrym had kennelijk niet zulke hoge verwachtingen van hun eerste cd ‘Pilgrimage'. De eerste oplage was maar 200 exemplaren en mede door de goede ontvangst van het album op de diverse E-zines was het al snel uitverkocht. Een nieuwe partij op een ander label is inmiddels voorhanden en de bescheidenheid is niet terecht. Natuurlijk moet de band nog veel leren, is de productie hier en daar matig, mist de band nog een eigen gezicht, maar deze groep rond zanger, keyboard- en basspeler!! Andy Wells heeft zeker mogelijkheden. De vijfmansformatie met als vaste kern genoemde Wells, gitarist Tony Drake en drummer Kevin Mulvihill zet zeven songs neer met een flinke "seventies-feel" waar vooral bij het instrumentale dubbelnummer 'Building a Perfect Universe' en ‘Song of the Albatros' mede door Drake's gitaar ‘Pink Floyd' als voorname referentie genoemd mag worden. Maar zowel voor de muziek als voor het, overigens fraaie, artwork heb ik al zoveel referenties gelezen. A propos, een aantal (ELP, Nexus, Asia) waren voor mij niet erg herkenbaar, maar dat vinden anderen misschien van mijn PF. De twee bonustracks, het live-nummer 'Reborn' en een edit van de opener 'Circus' zou ik niet toegevoegd hebben. Dat maakt zo'n eerste cd rommelig. Stoppen dus bij het mooie ‘Black Sun'. Zingen kan die Andy Wells overigens heel goed. Voor liefhebbers van 'melodic progressive music'.
Proto~Kaw - Before Became After
Jaar: 2004 Duur: 62:49
Label: InsideOut
Door: JProg (4-04) Score:
Kerry Livgren speelde voordat hij met Kansas bekend werd al in een band met dezelfde naam maar met een andere bezetting. De groep was geen lang leven beschoren en zijn medebandleden van destijds hebben allen geen verdere carrière in de muziek gemaakt. Na ruim 30 jaar is de draad weer opgepakt en onder de naam Proto-Kaw, letterlijk vroege versie van Kansas (Kaw is Kansas in het plaatselijk dialect), heeft men een dijk van een cd neergezet. Het album biedt tien Livgren composities en daardoor is een hoog Kansas-gehalte gegarandeerd. Maar meer dan dat. Gevarieerde songs met invloeden van allerlei muziekstijlen, uitmuntend gespeeld, perfecte productie, dit staat als het spreekwoordelijke huis. Een prachtige “limited” uitgave van Inside/Out met een bonuscd maken het feest compleet.
Riverside - Out of Myself
Jaar: 2003 Duur: 53:11
Label: Laser's Edge Bandsite: Laser's Edge
Door: JProg (1-05) Score:
De nieuwe Poolse band ‘Riverside' heeft met ‘Out of Myself' een bijzonder sterk debuutalbum uitgebracht. Men balanceert op invloeden van Pink Floyd, Porcupine Tree, Opeth en Anathema en op een onverwachte, enigszins on-Poolse wijze, worden in negen sterke songs duistere sferen vol emoties opgeroepen. Het viertal schuwt het experiment niet en de cd boeit vanaf het overrompelende twaalf minuten durende openingsnummer. Zanger Mariusz Duda beheerst veel stijlen en heeft zelfs Mike Patton achtige uitstapjes. Dromen op prachtige toetsen of abrupt wakker worden door heftige prog-metal, dat kan allemaal op dit album.
RPWL - Stock
Jaar: 2003 Duur: 43:45
Label: Tempus Fugit / Inside Out
Door: JProg (1-04) Score:
Stock is een album met restmateriaal van de opnamesessies van de twee eerdere albums 'God has failed' en 'Trying to kiss the sun'. Dit zijn bepaald geen mindere nummers maar men vond ze destijds kennelijk niet helemaal op genoemde albums passen. De sterke songs zijn als vanouds met een flinke Pink Floyd saus overgoten, maar de band blijft er met veel talent en vakmanschap een eigen geluid aan toevoegen. Een hoogtepunt is het tien minuten durende 'Gentle art of swimming'. Alle nummers, behalve de Syd Barrett cover 'Opel', zijn niet eerder uitgebracht en er kan van een uitstekende opvolger van 'Trying to kiss the sun' gesproken worden.
Meegeleverd wordt een DVD waarmee het Stock album in 5.1 Dolby surround kwaliteit te beleven is.
Klik voor OProg's uitgebreide review
Derek Sherinian - Black Utopia
Jaar: 2003 Duur: 44:52
Label: InsideOut
Door: OProg (9-03) Score:
Derde album alweer van de voormalig Dream Theater-toetsenist. Al vrij snel na het overweldigende Planet X album van vorig jaar. Ook deze keer weet Derek een aantal topmuzikanten te strikken. Zo komen o.a. Yngwie Malmsteen, Al di Meola, Jerry Goodman en Simon Phillips langs. Ondanks de grote namen niet zo'n topper als de laatste Planet X. Het geheel komt zo nu en dan wat geforceerd over en de composities zijn ook niet altijd even sterk. Desondanks toch een lekker album.
Singularity - Between Sunlight And Shadow
Jaar: 2002 Duur: 43:38
Label: Eigen beheer
Door: JProg (11-03) Score:Dit Amerikaanse drietal heeft met 'Between Sunlight And Shadow' een zeer sfeervol album afgeleverd. De muziek heeft wat weg van Timothy Pure maar 'Singularity' biedt een geheel eigen invulling ten opzichte van deze stijlgenoot. De vijftien songs zijn tot een geheel aan elkaar gemixt en de warme muziek biedt prachtige keyboardpartijen omlijst door schitterende gitaren. De rustige zangpartijen passen er volmaakt bij. De heftige uitschieter 'Inferno' brengt het album in een goede balans. Overheersend zijn symfonische tracks en spacy klanktapijten op dit vrij korte album.
Solar - Dark Places
Jaar: 2004 Duur: 71:56
Label: Verglas
Door: JProg (4-04) Score:
Rob Sowden heeft met zijn soloproject Solar een mooie cd afgeleverd. De medebandleden, Simon Bell, drums en Laurence Janvis, bas, worden per song aangevuld door diverse artiesten op gitaar, cello en keyboard, waarbij John Mitchell de bekendste is. Het album is zeker geen aftreksel van de Arena-sound. De gitaar is bij ieder nummer dominant en omlijst een aantal ruige en een groter aantal rustige nummers op een telkens wisselende wijze. Niet alleen de geweldige zangkwaliteiten van Rob Sowden vallen weer op, maar hij blijkt tevens een uitstekend songwriter te zijn. De cd gaat steeds vaker naar de speler. Een pracht debuut.
Sphere3 – Comeuppance
Jaar: 2002 Duur: 52:55
Label: Cyclops
Door: JProg (11-03) Score:
Het eerste album van deze Engelse viermansformatie kan gerangschikt worden in de categorie jazz/rock. Geheel instrumentaal en met een grote variëteit, van metalachtige rock tot klassieke stemmingen in een funky jas gehuld. Regelmatig met herkenbare referenties in de vorm van Brand X, National Health, Soft Machine e. d. Een cd met een heftig eerste deel en een rustiger deel twee met als klapper de laatste track 'Paralysis' welk de luisteraar op het puntje van de stoel brengt. Een hoogstandje van een technisch briljante band die naar nieuw werk doet uitkijken.
Strawbs - Live at Chiswick House
Jaar: 2002 Duur: 1:30:00
Label: Witchwood Media
Door: JPorg (6-04) Score:
De DVD 'Strawbs Live at Chiswick House' is een concertregistratie waar achtereenvolgens vier Strawbs-bezettingen hun nog altijd aanwezige vakmanschap laten horen. Het beeldmateriaal is met slechts twee camera's opgenomen en is nogal amateuristisch. De sfeer van het openluchtconcert, het vond plaats in een schitterend park, wordt wel redelijk doorgegeven maar de beeldregistratie is verder onder de maat. Het geluid is gelukkig uitstekend en de verschillende bezettingen spelen een doorsnee van het Strawbs-oeuvre waarbij de toppers niet vergeten worden. De 'Stateside Strawbs' (Lambert/Cronk/Coombes) en ‘The Re-union Strawbs' (Lambert/Blue Weaver/Hudson/Ford) stelen de show waarbij de immer aanwezige Dave Cousins de bindende factor is. Alleen John Hawken en Rick Wakeman ontbreken maar de laatste heeft zoon Adam gestuurd. Een DVD die onontbeerlijk is voor Strawbs-fans maar voor hen die niet zo bekend zijn met de band minder interessant.
Sylvan - X-Rayed
Jaar: 2004 Duur: 68:47
Label: Eigen beheer
Door: JProg (6-04) Score:
Agressie, emotie en prachtige melodieën. In het kort het nieuwe album 'X-Rayed' van Sylvan. De gedreven zang van Marco Glümann is heel persoonlijk en bijzonder en je vindt het goed of niet. Een tussenweg lijkt niet mogelijk. Er gebeurt zoveel in deze tien songs. Heftige gitaarrifs worden afgewisseld met ingetogen keyboards. Pompende baslopen en stampende drums zetten er de vaart in of trappen op de rem. Sylvan blijft zoals we haar kennen van voorgaande albums en heeft een waardige opvolger van 'Artificial Paradise' uitgebracht.
Syzygy – The Allergory of Light
Jaar: 2003 Duur: 62:49
Label: Syzygy Music Enterprises
Door: JProg (11-03) Score:
'The Allergory of Light' is het tweede album van het Amerikaanse Syzygy. En wat voor één. Drie tracks boven de tien minuten en vijf wat kortere zorgen voor een smeltkroes van muziek in de stijl van de grote progressieve rockbands. Een fantastische drummer, ene Paul Mihacevich, stuurt de gewaagde composities door het muzikale landschap. Een driemansformatie die zo maar voor een hoogtepunt in het 2003 prog-jaar zorgt. Het album sluit af met het magistrale 'The Journey of Myrrdin' welk met ruim zeventien minuten een lust voor het prog-oor is.
The Tangent - The Music that died alone
Jaar: 2003 Duur: 49:08
Label: Inside Out
Door: JProg (9-03) Score:
In aanvang een solo project van Andy Tillison, de zanger en gezichtsbepaler van Parallel or 90 Degrees. In de loop van het project bijgestaan door muzikanten van twee andere progrock generaties, Roine Stolt inclusief de gehele ritmesectie van The Flower Kings en David Jackson van Van Der Graaf Generator. Maar Tillison blijft de baas en levert met zijn vrienden een 2003 sensatie af.
Threshold - Wireless "Acoustic Sessions"
Jaar: 2003 Duur: 42:00
Label: Eigen beheer
Door: OProg (9-03) Score:
Deze band weet met name op de laatste albums flink uit te pakken met een hoop geweld. Stevige stukken die altijd behoorlijk "stoer" klinken. Dat de nummers qua compositie geweldig in elkaar zitten bewijst dit album. Geen stevig gitaarwerk maar rustige akoestische stukken die staan als een huis. Alle periodes van Threshold komen aan bod. Aanrader!
Uriah Heep – Demons and Wizards
Jaar: 1972 Duur: 39:36
Label: Sanctuary Records Bandsite: Uriah Heep
Door: JProg (2-05) Score:
Ik heb stellig de indruk dat Uriah Heep in een zodanig turbulente levenswijze gevangen zat dat het ‘Today is only Yesterday's Tomorrow' juist op henzelf van toepassing was. De songteksten waren met regelmaat doorspekt met donkere verwijzingen naar onheilspellende toekomstige gebeurtenissen. Een hoogtepunt van hun catalogus is voor mij ‘Demons and Wizards', uit een tijd dat de term progrock nog niet bestond maar wel de basis hiervoor gelegd werd. Op dit album met louter hoogtepunten staat niet alleen de hit ‘Easy Livin' maar ook ‘Circle of Hands', waar bovengenoemd citaat uit ontleend is. Het klapstuk blijft het dubbelnummer ‘Paradise/The Spell'. Een ongeëvenaard muzikaal en compositorisch hoogstandje waar het kippenvel onvermijdelijk is en nooit zal verdwijnen. Helaas heeft de geschiedenis geleerd dat de band ongeluk niet bespaard is gebleven, daar waren geen ‘Demons and Wizards' voor nodig.
De ‘Expanded de Luxe Edition' heeft vanwege het fraaie boek en interessant bonusmateriaal de voorkeur.
Vanderhoof – A Blur of Time
Jaar: 2002 Duur: 53:41
Label: Steamhammer/SPV
Door: JProg (11-03) Score:
Kurdt Vanderhoof is gitarist van de Amerikaans metalband Metal Church. Op dit soloproject laat hij zich door een viertal muzikanten omringen, waarbij de zanger Drew Hart een markante rol speelt. Aardig is het favorietenlijstje wat Vanderhoof noemt, n.l. John Lord, Rick Wakeman en Ken Hensley. Opvallend is het veelvuldig gebruik van Hammond, Mellotron en mini-Moog door multi-instumentalist Brian Cokeley. Het album moet wel onder de categorie rock geplaatst worden, maar het gebruik van genoemde instrumenten maken het voor prog-rock-liefhebbers heel vertrouwd. De zang heeft veel weg van David Byron en daardoor doet het soms aan Uriah Heep van de eerste albums denken. Vanderhoof vond de seventies de beste periode voor de rockmuziek en dat wil hij weten ook.
Janos Varga Project - The Wings of Revelation II
Jaar: 2002 Duur: 54:47
Label: Periferic Records
Door: JProg (3-04) Score:
Janos Varga, bandleider en gitarist van het Hongaarse 'East', heeft als opvolger van 'The Wings of Revelation I' deel twee met dezelfde titel uitgebracht. Omringd door Peter Hary, bas, Istvan Kiraly, drums en Szabolcs Nagy, keyboards laat Varga horen een gigant op zijn instrumenten te zijn. Vanaf de stevige opener 'Freedom' tot en met het meer akoestische en rustiger tweede gedeelte van het album is al snel duidelijk, dit is top. Het prachtige 'Shadows and Lights', 'The Power of Love', 'Our Long Dance' waarin hij Steve Stevens naar de kroon steekt, 'Islands' en 'Memento' dingen naar de beste song van de cd. Geweldig.
Klik voor H . 'JoJo' de V.'s uitgebreide review van The Wings of Revelation I
Ray Wilson - Change
Jaar: 2003 Duur: 41:14
Label: Inside Out
Door: JProg (9-03) Score:
Ray Wilson verstaat zijn vak als geen ander. Zijn vorige muziekale paden, o.a. Genesis, hadden dit al verraden. Op dit solowerk staan zestien songs waarbij Wilson met zijn fijn schuurpapieren stem laat horen waar hij als songwriter toe in staat is. En dat is heel wat. Zelfs symfonische trekjes passeren.
Robert Wyatt (Eng) - Cuckooland
Jaar: 2003 Duur: 75:46
Label: Rykodisc
Door: H. ‘JoJo’ de V. (12-03) Score:
Oudgediende Robert Wyatt verrast ook nu weer met een soort ‘ambient jazz’. Het album bestaat uit prachtige klanktapijten van piano en keyboards, vervormde trompetten en trombones die we ook al kennen van zijn meesterwerk ‘Rock Bottom’ en ijle vocale harmonieën die als een warme deken over de instrumenten hangen. ‘Cuckooland’ geeft de mogelijkheid tot romantisch wegdromen maar zet ook aan tot nadenken. Wyatt zet de luisteraar soms zowel tekstueel als muzikaal op het verkeerde been om hem of haar uiteindelijk weer met beide benen op de grond terecht te laten komen. Een te koesteren kwaliteit.Klik voor H. 'JoJo' de V.'s uitgebreide review
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved