OProg's Week CD/DVD

Een bericht van de website van Fripp dat weinig aandacht kreeg:

Robert Fripp - Love Cannot Bear (Live in the USA) (2005)
"Next performance is my final performance as a professional musician, as we would conventionally understand the term." Dit wil zeggen dat Robert Fripp na meer dan veertig jaar stopt met optreden. Wel wil hij blijven focussen op werken in de studio. Al langer heb ik niet het idee dat hij echt genoot van zijn tijd op het podium, dus misschien is het wel de juiste keuze. Wel is het jammer dat KC dus ook niet meer op zal treden.

Een mooi album is weekcd om een droevige reden...

Barclay James Harvest - Live Tapes (1978)
Stuart 'Woolly' Wolstenholme is overleden. Het ging met zijn mentale gestel al langer niet goed en ook hulp van buitenaf kon hem niet redden. De twee live-platen die de band gedurende de jaren zeventig maakte worden vaak geroemd om zijn geweldige analoge toetsenwerk. Dan te bedenken dat er op deze ook het nummer 'Suicide?' staat, geschreven door John Lees.

Rob Sowden is weg bij Arena...

Solar - Dark Places (2003)
Het zal mij benieuwen of we zijn stem nog zullen horen. Ik heb wel eens begrepen dat hij de ambitie had om meer als singer-songwriter aan de slag te willen. Anders kan Sowden natuurlijk altijd weer verder met Solar, de band waarmee hij zeven jaar terug een album maakte. Het geluid was iets minder prog dan Arena, maar verder een uitstekend debuut dat helaas nooit meer een vervolg kreeg. Laten we hopen dat het nu dan zo ver is.

EIndelijk toch een keer op cd gevonden.

Mugen - Sinfonia della Luna (1984)
Het is in mijn beleving absoluut één van de beste uit Japan afkomstige albums. Met name de toetsen blijven geweldig. Helaas is 'Sinfonia della Luna' al tijden amper te vinden. Jaren ben ik dan ook op zoek geweest naar dit schijfje dat twee maal als cd verscheen. Origineel bij Made in Japan Records en later met een bonusnummer bij Musea. Voor wie hem kan vinden zeer de moeite waard.

King Crimson hield me deze week weer bezig.

King Crimson - Schizoid Man (1996)
Ten eerste kocht ik afgelopen week een vreemde box met daarin demo's van het eerste album, verpakt in een zeer fraaie doos met het artwork van 'The Court' in 3d. Aanvankelijk dacht ik dat het de heruitgave betrof van de eerder dit jaar verschenen box, maar het lijkt een niet officiële release te betreffen op vinyl. Daarnaast hoorde ik een stuk van het nieuwe rap-album van Kayne West, waar een sampel uit 'Schizoid Man' gebruikt is. Zou dit nieuwe liefhebbers van de rap naar de symfo halen?

Camel - Rainbow's End

Voor de zoveelste keer een overzicht van het werk van Camel...

Camel - Rainbow's End An Anthology (2010)
Toch is het ook weer een aankoop die voor de liefhebber een leuke is. De vorige Anthology die Universal uitbracht, draaide door de samenstelling ook prima weg en dat deed ik dan ook met regelmaat. Daarnaast is Camel natuurlijk één van de weinige progressieve bands waar dit soort overzichten van uitgebracht worden. Net als bij Caravan eerder dit jaar, is ook deze box zeer fraai, met een mooi boekwerk met daarin de carrière van de band beknopt samengevat.

Het was een zeer regenachtige zondag...

Van Otterdyke - The Syrens (1982/1994)
Als het regent op zondag is voor mij 'The Syrens' de plaat die ik bij uitstek draai. De sfeer van het album sluit prima aan bij de sfeer die op dit soort dagen buiten hangt. Het mag een wonder heten dat het album indertijd uit werd gebracht door het grote label WEA. Er was zelfs een contract voor nog drie abums, maar zo ver kwam het helaas nooit. Ed van Otterdijk ging muziek maken voor commerciële projecten en dit album werd door SI Music op cd uitgebracht begin jaren negentig.

Een topalbum dat ik jaren over het hoofd heb gezien...

Iona - Woven Cord (1999)
Ondanks dat ik al jaren naar deze Britse band luister is 'Woven Cord' destijds langs me heen gegaan. Dat is jammer want het is een geweldig album. Opgenomen met een orkest laat het de grootsheid van de composities van de band horen. De setlist is geweldig en het is een avontuur dat voor altijd door zou mogen gaan. Het enige jammere is dat er na 'slechts' achtenzeventig minuten een einde komt aan het genot.

Ik was opvallend verrast toen ik dit album weer eens draaide.

For Absent Friends - Tintinnabulation(1996)
Voor mijn gevoel is deze Nederlandse band een beetje in de vergetelheid beland. Drie van hun albums verschenen op SI Music en zijn al jaren niet meer te krijgen en deze vierde, uitgebracht op Red Sea Records, kom ik ook al jaren niet meer tegen. Jammer, want het album is erg sterk. Groot succes bleef echter uit en de zanger die verantwoordelijk was voor het kenmerkende geluid, A.T., vertrok. Dit jaar komt er wel een live-album van de huidige bezetting.

Eens een zeer goede band uit Zwitserland...

Clepsydra - Fears (1997)
Maar helaas al jaren uit elkaar. Hun laatste project, het in eigen beheer uitbrengen van drie versies van het album 'Alone', zal de doodsteek zijn geweest, aangezien het me sterk lijkt dat dit te bekostigen was voor zo'n kleine band. Mijn favoriet is altijd hun derde album geweest, 'Fears'. Na meer dan tien jaar draai ik hem nog met regelmaat. Het is te hopen dat de groep ooit nog een keer op zal duiken, maar de verwachting is van niet.

Een schaamteloze kloon van Yes of een eigentijds album?

Glass Hammer - If (2010)
Steve Babb en Fred Schendel zijn weer actief met een nieuwe versie van hun band. Zangeres Susie Bogdanowicz is op dit album vervangen door Jon Davison, wiens stem een kopie lijkt te zijn van die van Jon Anderson. Dit in combinatie met de Roger Dean-achtige hoes geeft wel aan waar de heren de inspiratie vandaan halen. Het resultaat is een sterk album. Niet altijd even origineel, maar wel een aanrader voor de liefhebber.

Met name van het titelnummer van dit album ben ik onder de indruk...

Rush - Roll the Bones (1991)
Te bedenken dat het al weer bijna twintig jaar geleden is dat 'Roll the Bones' verscheen. Voor mijn gevoel is dit een recent album van Rush. Hij kwam weer boven drijven toen ik afgelopen twee weken enorm onder de indruk heb zitten kijken naar de dvd van het concert ter ere van dertig jaar Rush, R30. Geweldige muzikanten die op een zeer professionele wijze een waanzinnig strak concert neer weten te zetten.

Quidam - Strong Together

Indrukwekkend document.

Quidam - Stong Together (2010)
Spontaan stond ik vorige week met deze Deluxe Edition in mijn handen van Quidam. Twee cd's en een dvd met daarop een in 2009 opgenomen concert. Het heeft bij het bekijken nog meer indruk weten te maken dan ik had durven vermoeden. De technisch zeer sterke muziekanten werken niet slechts hun nummers af, maar weten een hoop dynamiek en improvisaties toe te voegen waardoor er nieuwe dingen op blijven vallen.

Een soort van verzamelaar van Sylvian...

David Sylvian - Sleepwalkers (2010)
.. alleen dan anders. Naast dat hij de afgelopen jaren een aantal projecten grotendeels in zijn eentje maakte, heeft hij ook samengewerkt met andere artiesten. 'Sleepwalkers' is een verzamelaar bestaande uit nummers die hij in diverse combinaties maakte. Sommigen verschenen ook nog nooit als materiaal van David Sylvian, omdat ze bij anderen op het album stonden. Een voorbeeld hiervan is 'Playground Martyrs', dat op een album van Steve Jansen te vinden is.

Een relatief nieuwe band uit Texas...

Midlake - The Trails of Van Occupanther (2006)
Als je naar de hoes kijkt van dit tweede album van deze band zou je verwachten dat het origineel is uitgebracht in 1972. De muziek brengt daar geen verandering in. De bandleden, op de drummer na, spelen allemaal zowel gitaar als toetsen. Het resultaat is muziek die men vergelijkt met Fleetwood Mac, Crosby, Stills and Nash and America, alleen dan met veel meer invloed van analoge toetsen.

Een Franse band die nog weinig actief is...

Chance - Escape to Horizon (2000)
'Escape to Horizon' is het tweede album van de groep, die bestaat uit alleskunner Laurent Simonnet met daar omheen een groep gastmuzikanten. Voor dit album wist Simonnet onder andere Roine Stolt te strikken die te horen is op twee nummers. Daarnaast komt ook gitarist Jean-Luc Payssan van Minimum Vital voorbij. Het resultaat zal liefhebbers van onder andere Camel kunnen bekoren.

Jaren is het stil geweest rond Eddie Jobson...

Eddie Jobson / Zinc – The Green Album (1983)
Tegenwoordig is Jobson weer actief met een voortzetting van UK, maar hij is jaren van het podium af geweest. Na dit werk volgde nog een instrumentaal soloalbum waarna hij zich bezig ging houden met filmmuziek. Het kwam ook nooit tot een vervolg van dit fraaie geheel. Dit ondanks dat in de tekst 'Listen to Reason' de zin "Green is now, Pink is next" voorkomt. Het is onduidelijk of er ooit plannen zijn geweest voor een 'Pink-album".

Ook IQ ontkomt niet aan het remasteren van haar materiaal...

IQ - The Wake (25th Anniversary Deluxe Edition) (1985/2010)
Ik moet zeggen dat het in het geval van The Wake ook wel zo was dat het album een opknapbeurt kon gebruiken. Het resultaat klinkt een stuk beter, hoewel het geluid nog steeds niet top is. Het bonusmateriaal bestaat uit demo's en een DVD met een concert, dat eigenlijk slechts voor de verzamelaar leuk is. Toch is het een mooie box voor het geld. Met name het boekwerkje dat er bij zit is erg fraai.

Het album ging weer eens de speler in...

Solution - It has Only Just Begun (1980)
...en dat was best een tijd geleden sinds ik het de laatste keer draaide. Reden was mede omdat het tot voor kort het enige album van Solution was dat ik uitsluitend op vinyl had. Hierdoor draaide ik het overige materiaal aanmerkelijk meer. Bij het beluisteren viel me deze keer met name 'Mirror (of your life)' op. Een schitterend voorbeeld waarom de Groningse band tot de besten behoort die Nederland ooit voort heeft gebracht.

Een afsplitsing van The Enid...

Craft - Craft (1984)
Craft werd geformeerd door toetsenist William Gilmour en bassist Martin Russell kort na hun vertrek uit The Enid. In haar korte bestaan wist de band slechts dit album te maken. Het bijzondere zit hem in het feit dat de groep geen gitaar gebruikte. Het gitaargeluid op het album is afkomstig van een Aria S.B. 900 bas, die aangesloten stond op een speciaal 'pedal board'. Hierdoor is het gebrek aan een gitarist geen moment een gemis.

Amerikaanse band met erg veel gelijkenis met Yes.

Starcastle - Citadel (1977)
Zelfs de hoezen van de albums die de groep eind jaren zeventig maakte hebben wel wat weg van het werk van Roger Dean. Ook de muziek gaat erg de kant van Yes op en daar blijft de zang niet bij achter. 'Citadel' is in mijn optiek de beste van hun werk. Een aantal jaren terug zijn de heren weer bij elkaar gekomen. Het resultaat van die hernieuwde samenwerking is een vijfde studioalbum geworden.

Wonderbaarlijk dat dit album niet eerder naar voren is gekomen op de site.

The Beach Boys - Pet Sounds (1966)
Zonder dit album zou Sgt. Pepper niet mogelijk zijn geweest. Dit zijn de woorden van Paul McCartney die met The Beatles weer van belangrijke invloed was op Brian Wilson. Beide albums hadden natuurlijk ook hun invloed op de de ontwikkeling van de progressieve rock. Helaas draaide Wilson vrij snel door, waardoor hij lang niet zoveel materiaal heeft gemaakt. Toch blijven zowel 'Pet Sounds' als het later voltooide 'Smile' monumenten.

Het debuut van Automatic Man was een aantal jaar terug al een keer weekcd...

Automatic Man - Visitors (1977)
'Visitors' was het tweede en laatste album dat de band zou maken. De groep was inmiddels anders van samenstelling door het vertrek van de gehele ritmesectie, waaronder de van het 'Go' project bekende Michael Shrieve. Het resultaat was minder space en meer soul in de muziek. Toch is 'Visitors' een zeer aardig album dat liefhebbers zeker aan zal spreken. Er is een aantal jaar geleden een heruitgave verschenen bij Lemon Recordings.

Fraaie remaster van Esoteric...

Stomu Yamashta - East Wind (1973)
Bij velen zal het voornamelijk 'Go' zijn, het album dat Yamashta maakte met onder andere Steve Winwood en Michael Schrieve dat bekend voor zal komen. Mede door de slechte verkrijgbaarheid was ik zelf ook slecht bekend met het verdere werk van de Japanse percussionist. De remasters van zijn werk laten echter horen dat ook eerdere albums zeer de moeite waard zijn. 'East Wind' heeft onder andere Hugh Hopper als gast.

Met de kater nog van gisteravond...

Triana - Hijos del Agobio (1977)
...is het toch wel leuk om een toepasselijke band te draaien. Geen enkele symfoband die ik ken is Spaanser dan Triana. Met zoveel flamenco-invloed is het wel een album voor de liefhebber. Ik kan me dan ook wel voorstellen dat er mensen zijn die niks hebben met de muziek van deze groep. Voor wie het toch eens wil proberen, de eerste drie albums zijn het beste, met dit tweede album als hoogtepunt.

Lee Jackson ging verder na het uiteenvallen van The Nice...

Jackson Heights - Ragamuffins Fool (1972/2010)
Zijn avontuur met Jackson Heights duurde vier albums waarvan de laatste drie opnieuw zijn uitgebracht door Esoteric Recordings. Volgens de sticker op het doosje zijn het 'classic albums'. De algemene opvatting is echter altijd geweest dat het overbodig werk betrof en het een groep was die nergens heen ging. Na herbeluistering moet ik nu concluderen dat Jackson Heights zeker geen top was, maar toch aardig materiaal heeft gemaakt.

De band van Jay Beckenstein...

Spyro Gyra - 20/20 (1997)
Zelf kende ik deze altsaxofonist aanvankelijk van zijn gastwerk bij Dream Theater. Zo is hij te horen tijdens "Another Day". Later kwam ik bij het werk dat hij met Spyro Gyra heeft gemaakt. In Amerika is het fusion-collectief behoorlijk populair, zo blijkt ook uit de vele Grammy-nominaties die de band heeft gehad. 20/20 is, niet verrassend, het twintigste album van de band en laat strakke jazz georiënteerde muziek horen.

Manzanera maakt nog steeds sterke, eigentijdse albums...

Phil Manzanera - 6pm (2004)
'6pm' is een album dat behoort tot het recentere werk van Manzanera. De bezetting op het album is grotendeels dezelfde als op 'Diamond Head', zijn eerste solo album dat bijna dertig jaar eerder verscheen. Toch is het album een modern aandoend geheel dat ouderwetse kwaliteit laat horen. Dat laatste is overigens niet zo vreemd, met een bezetting waar onder andere David Gilmour, Robert Wyatt en Brain Eno deel van uitmaken.

Eigenlijk weet ik helemaal niets van deze band...

darXtar - Sju (1995)
Toch heb ik al jaren albums van darXtar in de kast staan, die ik overigens nooit draai en eigenlijk ook slecht ken. 'Sju' is hier de uitzondering op. Dit komt door het geweldige space-rock nummer '7', dat maar liefst zeventien minuten minuten duurt en maakt dat darXtar toch nog regelmatig door de speakers knalt. aJammer dat het ze niet lukte om meerdere platen op het niveau van dit nummer door te gaan.

Het laatste album van Roger Water is ook alweer bijna twintig jaar oud...

Roger Waters - Amused to Death (1992)
Wel verscheen er in de tussentijd een opera van zijn hand onder de naam 'Ça Ira'. Verder is Waters voornamelijk bezig met het live blijven spelen van zijn grootste successen, waaronder een show rond 'Dark Side of the Moon'. Volgend jaar komt de 'The Wall' weer terug,n doen gestoken in een modern jasje. Of hij ooit 'Amused to Death' integraal zal spelen betwijfel ik, wel komen sommige nummers altijd terug in zijn setlist.

Soms kom je in de eigen verzameling dingen tegen die een...

Leviathan - Bee Yourself (1990)
...'O ja, die heb ik ook nog' gevoel opwekken. Ik heb door het hoesje altijd een zwak voor dit album gehad. 'Bee Yourself' is de tweede schijf van de Italiaanse neo-prog band Leviathan. De heren wisten op een zeer aardige manier een jazzy invloed in de muziek achter te laten. Het geheel is geen absolute top maar ook na twintig jaar nog prettig luisteren. Het laatste levensteken van de groep was te horen op het project 'Colossus of Rodhes'.

Een vergeten legendarisch album?

Buggles - Adventures in Modern Recording (1981/2010)
Volgens het stickertje dat op de heruitgave van het album zit wel. Grappig, toen de plaat verscheen werd het een enorme flop en wilde bijna niemand hem hebben. Dit is geheel onterecht, want het is een fraaie, wat gedateerde schijf waarop te horen is dat Trevor Horn zijn tijd vooruit was. Het commercieel mislukken van het album deed hem overigens besluiten te stoppen met de band en zich op het produceren te storten.

Kalaban - Don't Panic

Amerikaanse neon-prog, uitgegeven op het Syn-Phonic label...

Kalaban - Don't Panic (1990)
Dit label heeft zich in haar bestaan voornamelijk bezig gehouden met het uitbrengen van Amerikaanse bands. Het merendeel bestond uit heruitgaves van onbekend materiaal, maar ook bracht het nieuwe albums uit. Dit collectief uit Utah is vooral een kind van zijn tijd. Dat levert twintig jaar na dato een productie op die soms wat oudbollig klinkt. Gelukkig maken de kwaliteiten van de uitstekende muzikanten een hoop goed.

Bo Hansson - Magician's Hat

Cultheld Bo Hansson is overleden...

Bo Hansson - Magician's Hat (1972)
Hansson maakte vier albums die echt de sfeer van de "seventies" ademen. Het is muziek zoals ze nu niet meer gemaakt wordt. Warm, analoog, instrumentaal en vroeg jaren zeventig, net als de overigens prachtige, gedateerde hoes. Hansson verdween uit beeld om halverwege de jaren tachtig nog eenmaal terug te komen. Nu is Hansson, die zelfs musiceerde met en gecovered werd door Jimi Hendrix, voorgoed uitgespeeld

Synergy - Electronic Realisations for Rock Orchestra

Synergy was de band van Larry Fast...

Synergy - Electronic Realisations for Rock Orchestra (1975)
De toetsenist en 'electronisch' muzikant maakte vooral naam bij Peter Gabriel. Synergy was de naam waaronder hij zijn solowerk de wereld instuurde. Helaas was succes relatief en ondanks de kwaliteit is het werk niet meer te krijgen. Toen ik een lp kocht van de band, afkomstig uit een eurobak, brieste de eigenaar tegen de hulp die het album geprijsd had: 'Als je zoiets voor die prijs in een bak zet heb je geen verstand van muziek'. Hij had gelijk, dit soort moois is veel meer waard dan een euro.

Jade Warrion - Way of the Sun

Een topalbum dat maar kort verkrijgbaar is geweest op cd.

Jade Warrion - Way of the Sun (1978)
De vier albums die Jade Warrior eind jaren zeventig uitbracht op het befaamde label Island behoren voor mij persoonlijk tot de instrumentale hoogtepunten uit deze periode. Helaas ondergewaardeerd en daarom ook lang niet verkrijgbaar geweest. Eclectic Records bracht enkele jaren geleden schitterende remasters uit maar het label ging vrij snel daarna op de fles. De opvolger, Esoteric, maakt het werk binnenkort weer beschikbaar.

Dit weekeinde zei ik tegen iemand dat een album pas een topper is...

Demians - Building an Empire (2008)
... als het na een paar jaar nog steeds met regelmaat in de speler verdwijnt. Dat maakt het beoordelen na slechts een paar keer luisteren vaak lastig. Ik kan na twee jaar en toch een behoorlijke hoeveelheid luisterbeurten stellen dat dit met het debuut van Demians het geval is. De sterke, krachtige, modern aandoende muziek draai ik met regelmaat en ik moet Steve Wilson helemaal gelijk geven: Dit album is inderdaad een topper gebleken.

Een vroege voorloper van Brand X?

Jack Lancaster - Robin Lumley - Marscape (1975)
Dit album is opgenomen rond de tijd dat Brand X gestalte begon te krijgen. De band was actief als 'jam-band' zonder nog echt met het maken van eigen materiaal bezig te zijn. Toen Lancaster en Lumley aan dit project bezig waren, was het vinden van de juiste muzikanten geen groot probleem, aangezien Lumley ook bij Brand X betrokken was. Een groot succes in commercieel opzicht is het nooit geweest en ook nu is het nog slecht verkrijgbaar.

Eela Craig

Een album dat geschikt is voor Kerst en Pasen...

Eela Craig - Missa Universalis (1978)
Missa Universalis is een muzikale vertaling van een Katholieke mis, met daarin Latijnse, Duitse en Engelse teksten verwerkt. In de composities van het album zit veel gelijkenis met het werk van Anton Bruckner, gemixt met rock en elektronische muziek. Het is dan ook geen toeval dat de band het werk voor de eerste maal speelde op het 'Bruckerfest' in Linz, waar het positief werd ontvangen.

Afgelopen week luisterde ik 'Nadir's Big Chance' van Peter Hammill.

Robert Fripp - Exposure (1979)
Beide albums geven me hetzelfde gevoel en hebben een soortgelijke sfeer. Hammill ging de kant van de punk op voor het genre bestond, Fripp gebruikte haar elementen. Het resultaat is een vooruitstrevend werk, waar ook het latere King Crimson soms om de hoek komt. Inmiddels is het album uitgebracht als dubbel-cd. Daarop het uiteindelijke album en de eerste versie. De luisteraar kan kiezen welke de voorkeur krijgt

Is deze band ooit echt doorgebroken binnen de prog?

Magellan - Test of Wills (1997)
De eerste vier albums zijn uitgebracht door Magna Carta en vandaag de dag nog slechts tweede hands te verkrijgen. Daarna werd de overstap naar InsideOut gemaakt en inmiddels is de groep in eigen beheer bezig. Sindsdien lijkt de belangstelling ook behoorlijk af te zijn genomen. Dit derde albums is is misschien wel het meest representatief voor de groep. Hoewel de hoekige muziek die de band maakt niet iedereen aan zal spreken.

Onder zijn eigen naam wist Banks nooit echt succes te behalen...

Tony Banks - Still (1991)
Velen zijn het er over eens dat binnen Genesis Tony Banks de drijvende kracht was. Volgens de bandleden zelf was Banks de beste componist van het collectief. Toch wisten alle leden buiten Genesis succesvol te worden en bleef de toetsenist steken. Ondanks aardige promotie vielen de verkopen van dit album tegen. Jammer, want 'Still' is een sterke, stabiele cd geworden met composities die bij Genesis misschien wel bekender zouden zijn.

Ik wilde dit werk graag nog een keer noemen...

Moongarden - The Gates of Omega (2001)
De reden om deze cd nog een keer WeekCD te maken is voor mij duidelijk. De afgelopen weken concludeerde ik wederom dat dit album één van mijn meest gedraaide albums is van de uitgaven binnen ons genre van de laatste twintig jaar. Ik beschouw de dubbel-cd, met name door de geweldige titelsong dan ook als een groot meesterwerk. Helaas is het al jaren slecht verkrijgbaar en is het bij de liefhebbers relatief onbekend.

Duits neo-prog album uit begin jaren negentig...

Violet District - Terminal Breath (1992/2000)
Ondanks dat de band goed is, blijft de naam vooral hangen omdat een deel van de leden later opduikt in RPWL. Gitarist Karlheinz Wallner en bassist Chris Postl laten hier al horen bedreven muzikanten te zijn. De producent van dit album is Yogi Lang. Helaas is de verkrijgbaarheid niet geweldig op dit moment. Er is jaren terug een remaster verschenen op Tempus Fugit. Helaas is het ook angstvallig stil rond dat label.

Haze - 30th anniversary shows

Onder verschillende namen is Haze nog steeds actief.

Haze - 30th anniversary shows (2009)
De broers McMahon zijn al meer dan dertig jaar actief. Voornamelijk onder de naam Haze, maar ook als World Turtle en Von Daniken. Er is tot op heden om de tien jaar een live-album verschenen. Voor de '30th anniversay shows' werden er een aantal concerten gegeven op bijzonder kleine schaal. Het eindresultaat is een album van een band die niet de absolute top is, maar die na dertig jaar nog prettig luistert.

Soms heeft een platenlabel een beter idee dan de band...

Camel - Stationary Traveller (1984)
Als het aan Camel had gelegen was dit album anders geworden dan het uiteindelijk werd. Latimer wilde als openingsnummer 'In The Arms of Waltzing Frauleins' hebben. Decca vond dit echter geen geweldig plan en zodoende werd de tracklist aangepast. Latimer bracht zelf op het eigen label een aantal jaar terug het album uit zoals hij het zelf hadden willen hebben. De nieuwe remaster van Esoteric laat horen dat de keus van Latimer niet de beste was.

IQ - Are You Sitting Comfortably?

Eigenlijk is deze cd jaren de kast niet uit geweest...

IQ - Are You Sitting Comfortably? (1989)
Als ik IQ draaide de afgelopen jaren werden de twee IQ-albums met Paul Menel altijd overgeslagen. Tot ik vorige week weer eens in mijn handen stond met dit werk. Ondanks dat ik het materiaal goed ken was ik toch weer onder de indruk. Onterecht is het achteraf weggezet als een tussenalbum dat teveel de commerciële kant zocht. Twintig jaar later staat het nog als een huis en maken met name de langere nummers indruk.

Zowel het album als de maker zijn in de vergeethoek beland...

Keith More - Guitar Stories (1998)
More zal menig progliefhebber bekend voorkomen als de originele gitarist van Arena. In de jaren daarvoor speelde hij ook met onder andere Asia, John Wetton en Jan Hammer. Na zijn vertrek uit Arena verscheen dit sterke soloalbum. Te horen is wat een goede muzikant More is. Helaas valt daar qua nieuw werk niet meer van te genieten. Keith More zelf is op het internet, op een paar recente filmpjes na, net zo min te vinden als dit album.

Eind jaren tachtig bracht Pete Bardens twee soloalbums uit.

Pete Bardens - Seen on Earth (1987)
Nadat de band Keats geen succes wist te worden ging Bardens weer solo aan de slag. 'Seen on Earth' was de eerste van de twee albums die hij uitbracht op het label Cinema. Het werd, misschien onverwacht, in Amerika een redelijk succes. Met name het nummer 'In Dreams' werd een hit op de Amerikaanse radio. Het geheel komt anno 2010 soms wat jaren-tachtig gedateerd over maar compositorisch staat het nog steeds stevig overeind.

Na vier albums een live-cd...

The Watch - Live (2009)
Tot op heden werden de albums van The Watch uitgebracht op het label Lizard. Dit album is zo te zien een eigen beheer-uitgave. Na het tegenvallende 'Primitive' is dit gelukkig uitstekend. De band speelt materiaal van elk album en laat ook de Genesis-singe 'Twilight Alehouse' horen. Een uitstekende uitgave die iets aan het bestaande repetoire toe weet te voegen. In 2010 is de band ook in de Pul in Uden te zien.

Progfest '97

Een sampler als weekcd...

Progfest '97 (1997)
Normaal gesproken ben ik niet in alle gevallen een liefhebber van samplers. Meestal is het een rommelig geheel, hoewel er ook uitzonderingen zijn. SI-Music bracht ooit fraaie exemplaren uit. Wel rijd ik nu al een week met de Progfest albums in de auto. Ondanks dat er ook mindere groepen op te vinden zijn bevat het van een aantal bands hoogtepunten. Hierbij doel ik dan met name op The Flower Kings en Spock's Beard, die geweldig spelen.

Il Trono Dei Ricordi

Een echte 'symfo-hoes' van Michael Bennett.

Il Trono Dei Ricordi (1993)
Het zou toch een enorme tegenvaller zijn mocht een album met artwork als dit geen grootse symfo bevatten. Gelukkig heeft de Italiaanse band de verwachtingen waar weten te maken. De muziek is erg goed met invloeden van Genesis, Yes en ELP. Helaas bleef het bij dit veelbelovende debuut, dat bij de sterkste albums behoort die in de jaren negentig in Italie gemaakt werden. De band verdween net zo geruisloos als ze kwam...

OProg's weekcd's 2009

OProg's weekcd's 2008

OProg's weekcd's 2007

OProg's weekcd's 2006

OProg's weekcd's 2005

OProg's weekcd's 2004

OProg's weekcd's 2003

© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved